Ingrediënten
- • 350 g varkensgehakt
- • 1 tl paprikapoeder
- • 2tl oregano
- • 1 ei
- • Paar eetlepels paneermeel
- • Olijfolie
- • 1 stengel selder
- • 2 sjalotjes
- • 2 tenen look
- • 1 wortel
- • 4 ansjovis
- • 250 ml Elvea Rustica
- • 1 tl gerookt paprikapoeder
- • 2 blaadjes laurier
- • 1 bol burrata
- • Verse tijm
- • Parmezaanse kaas
Instructies
Kruid 350 g varkensgehakt met 1 tl paprika poeder, 2 tl oregano, peper, zout 1 ei en een paar eetlepels paneermeel. Rol er grote gehaktballen van, laat even opstijven in de koelkast.
Bak de ballen in flink wat olijfolie zodat ze aan alle kanten gekleurd zijn. Haal ze uit de pot na 4 minuten ongeveer. Voeg 2 fijngesneden sjalotjes en 2 tenen look toe samen met 1 stengel selder, 1 fijngesneden wortel en 4 ansjovissen. Voeg 1 tl gerookt paprikapoeder toe samen met 2 blaadjes laurier Fruit aan op een zacht vuurtje gedurende 10-15 minuten.
Voeg 250 ml tomatenpassaat Rustica toe en laat nog 20 min pruttelen op een zacht vuurtje. Voeg een volledige burrata toe en mix de saus.
Kruid bij met peper, zout en leg de gehaktballen er terug in om verder te garen (10min). Bij voorkeur zet je de saus een avond of een paar uur in de koelkast. Kook de spaghetti al dente in gezouten water. Voeg 5 eetlepels van het pasta water toe, giet de pasta af en roer die door de saus. Werk af met verse tijm en Parmezaanse kaas.
Ik heb ze onlangs nog eens geteld in mijn achteruitkijkspiegel. Ik was een halfuur te vroeg op mijn afspraak en het was dat of vier pintjes drinken op een terrasje. Alleen. Dat vond ik een beetje marginaal. Dus heb ik mijn grijze haren geteld in de spiegel. Met twee halve ‘literkes’ Jupiler op de passagiersstoel. Zes zijn het er. Zeven als de zon er op een bepaalde manier door schijnt. Ik kreeg mijn eerste computer toen ik twaalf jaar was. Om naar vuile plaatsjes op zoek te gaan moest je een hele dag vrij hebben en mocht je geen telefoon op de vaste lijn krijgen. De telefonie en internet zaten op dezelfde kabel en het ene kon niet samen met het andere. Ik heb het gevoel dat ik mijmerend moet terugdenken aan het verleden. Aan een tijd die nu plots veel verder achter mij lijkt te liggen. Ik prik een veel te grote gehaktbal op mijn vork en draai er zo veel mogelijk pasta rond. “ Echt super lekker”. Ze kijkt mij dankbaar aan.
“lap, een haar in mijn bord, das niet fijn”.
En ik denk oh please laat het een grijze zijn.
Geen reacties