Culinair genieten in Café d’O Sint Amands

juli 23, 2018

Als twee in de marginaliteit verzeild geraakte twintigplussers duwt haar zwangere buik zijn rolstoel de helling op vanop de parking richting Café d’O. Twee dutsen, de ene te hoog zwanger om in die hitte veel inspanningen te doen en de andere, in haar ogen toch nog steeds de grootste duts van de twee, te ‘beplaastert’ om alleen de berg op te stappen.

Een avond volledig in teken van mekaar. Met z’n tweetjes, nog niet met zen drietjes.  In een klassevol restaurant met een prachtig zicht op het water en niet in de frituur om de hoek uitkijkend op een poster met daarop de line up van festival ‘t Zomert in Sint Amands, zoals we misschien overkomen bij de voorbijgangers.

Twee jaar geleden openden Annick en Jan de deuren van Café d’O op de plek waar jarenlang sterrenrestaurant ‘t Ebdiep gevestigd was. Een nieuw verhaal, een nieuwe naam. Die naam hebben ze alvast wel al gemaakt als ik afga op de vele reacties op mijn Instagram verhaal. ‘Top daar’, ‘ohh ik wil ook nog eens gaan’, ‘doe ze daar de groetjes’ en mijn favoriet ‘niet te veel foto’s posten of iedereen gaat daar heen gaan en ik wil mijn plaatsje op het terras kunnen behouden’.

Het ontvangst is warmer dan de volle zon op mijn gelaat en voor ik het weet heeft één van de serveersters een krukje onder de tafel geschoven om mijn voet op te leggen. Het restaurant is overigens volledig rolstoeltoegankelijk, dus het keukenpersoneel hoeft niet van achter de potten te komen om mij binnen te dragen.

De aperitiefglazen klinken op de liefde. Voor mij een summer cafe d’O met hierbas, ginger ale en limoen en voor mevrouw een alcohol vrije gin met kardemon en citrus. Een mooie binnenkomer en later in dit verhaal zal blijken dat men hier echt wel zorg draagt voor onze niet alcohol drinkende medemens. Terwijl we de kaart nog even aan een grondige inspectie onderwerpen, wordt er een versgebakken broodje, verschillende botersoorten, gemarineerde olijfjes en een humus met feta en Spaans brood op tafel gezet.

Ook de tafels naast ons krijgen stilaan vorm.  Ze zijn nog maagdelijk leeg, maar toch vullen een aantal genotskreten het terras. Oh zalig! Een eenzame fietser schudt nog even alles uit zijn benen, een paar eenden spelen tikkertje tussen het riet en in de verte heeft een wintersport liefhebber zijn latten aangetrokken om op het water nog even richting de ondergaande zon te skiën. Wat een uitzicht, daar is heel het terras het roerend over eens.

Als ogen konden stelen, waren de volgende hapjes nooit tot bij ons geraakt.  Ik houd de serveerster nauwlettend in de gaten als ze zich vlot dartelend een baan waant tussen de hongerige gasten tot de lading veilig tot net voor onze neus wordt geleverd. Een tartaar van haring met espuma van Gin Fizz, panacotta van erwt met geitenkaas en vlijmscherp smakende scheermesjes met komkommer en wasabi. Genieten!

We kiezen voor het vijfgangenmenu. Ik met aangepaste wijnen en mijn vriendin met aangepaste sapjes. Dat laatste is, zoals ik al zei, echt één van de troeven van Cafe d’O.  De serveerster stelt haar een pruim met kardemon drankje voor bij de pastrami met courgette, olijf en zwarte look. Het is het  eerste kunstje uit de trukendoos van de jeugdige chefs in de keuken. Ik proef van haar drankje en vergeet bijna dat er zonet bij mij een lekkere Roemeense Vine in Flames Pinot Noir ingeschonken is. Discussies over wie chauffeur is na een restaurant bezoek zullen hier toch een stuk vlotter moeten lopen, denk ik zo.

“Ik zal wel BOB zijn schat. Neen hoor ik zal wel BOB zijn. Zeker? Alé, anders zal ik wel BOB zijn hoor zo voor een keertje”.

Sinds ik als kind die ene aflevering van MR. Bean gezien heb waar hij op hotel in een paar seconden een bord vol oesters naar binnen werkt en daarna hoort dat ze eigenlijk over tijd zijn, heb ik altijd een afkeer gehad van de dure schelpen. Maar, nu was er geen ontkomen aan, papa moet zijn angsten overwinnen en oesters eten.

De presentatie van de twee oesters maakt het een stuk toegankelijker om er aan te beginnen. Mijn favoriet van de twee, nooit gedacht dat ik zelf ooit een favoriet ging gehad hebben, was die met de gepekelde rammenas en ijs van zuring.  Een beetje droogijs daarbij zorgt voor de nodige dramatiek. Alsof je met je blote voeten, met in de ene hand je Birkenstock sandalen en in de andere een horentje met twee bolletjes ijs, op de krakende schelpjes stapt daar waar de golven het strand raken. Zee ziltig, zomers met een zalig fris zuurtje daarbij.

Die frisse wandeling zet zich rustig kabbelend verder met een paar gamba’s, crème van pinda, Griekse pasta en basilicum. Vakkundig door mijzelf ‘uitgekuist’ met een stukje brood. De zomerhert met wortel, prei en honing tijm brengen mij weer met beide voeten op het droge. Het vlees is traag gegaard en botermals en er wordt meer saus geserveerd dan die flauwe vier druppeltjes die je vaak krijgt op restaurant. Gelukkig, want hij is steengoed. Het is ondertussen half 9 gepasseerd en in het lounge gedeelte van het restaurant krijgen de laatste hongerige de verlossende woorden te horen dat ze aan tafel mogen gaan. Dat terwijl onze avond stilaan naar zijn einde toe ebt.

De serveerster raadt mij een glaasje Madeira aan bij het dessert en gedwee volg ik haar advies. Mijn vriendin neemt nog een frisse mocktail om het dessert op basis van aardbeien mee te combineren en vervolgens mengt een helder rode hibiscus saus zich tussen de aardbeien, platte kaas en honingstructuren. Niet te zoet, zeker niet te zwaar, een frisse duik na een broeihete zomerdag.

Haar zwangere buik duwt zijn rolstoel de helling af van Café D’o richting de parking.  Dutsen die zich plots geen duts meer voelen en intens genoten hebben van hun avond. Samen met de ondergaande zon verlaten ze stilzwijgende de Emile Verhaerenstraat.

Binnen twee maand terug komen met z’n drietjes?

Nog zo lang wachten?

Meer info: 

https://www.cafedo.be/

 

Aangepast sapje op basis van pruim en kardemon

Scheermesjes met wasdabi

De gevreesde oesters die zo lekker waren

pastrami met olijf en courgette

De menu

Aardbei, hibiscus, honing, platte kaas

Wat een uitzicht

Of een ander recept?

Geen reacties

Laat een reactie achter