Alsof één van de goden hierboven net een woedeaanval gekregen heeft, zo dondert een felle bliksempijl naar beneden. Een luide knal, een paar takken tikken door de felle wind voortdurend tegen de keukenruit, piepend kreunt de deur op een kier. Op het vuur staat één van zijn brouwsels te pruttelen, de keuken wordt gevuld met een goudgele rook. Stevig trekt hij de handschoenen aan en krabt nog eens in die wilde haarbos van hem. De teller geeft 145° aan, hij is klaar voor het experiment.
Vergeet de eclair, de pateekes of de wafeltjes bij de koffie. Mijn zoete ontdekking van het jaar is deze honeycomb. Alleen al voor de amusementswaarde moet je het zeker eens proberen. Moeilijk is het niet, spectaculair wel. Je maakt namelijk gewoon een basis karamel (eventueel met honing en maple syrup) en laat daarna een chemische reactie ontstaan met bicarbonaat. Door dit geheime, mysterieuze ingrediënt gaat je karamel namelijk schuimen om vervolgens hard te worden en er uit te zien als een honingraat. Vandaar de naam dus.
Bicarbonaat is, ook al lijkt het een goedje dat je moet halen ergens in een kerker en enkel kan kopen bij een klein, log mannetje met een lui oog en een bochel, bijna in elke supermarkt te vinden. Haal zelf eens die gekke wetenschapper in je naar boven en tover deze heerlijk zoete traktatie op tafel. Met dit recept zit je veilig en heb je ook best wel wat op voorraad om de volgende dag mee te nemen naar het werk.
Geen reacties