Mijn tandarts weet perfect hoe hoog ik de stoel wil en heeft een setje boorkopjes speciaal voor mij. Ik ben een vaste klant. Alsof ik er wekelijks langskom voor een taartje en een kopje koffie en altijd plaatsneem op het bankje aan het raam. Ik kom er niet voor het plezier. Er zijn meer gaten te dichten in mijn gebit dan in de begroting na deze hele Coronacrisis. Broos en kwetsbaar als een bosje klaprozen op het dashboard van een F1 piloot. Ik vind een bezoekje niet meer stresserend, maar de helft van mijn tanden is dan ook ontzenuwd. Het zijn slechte genen. “Je hebt de tanden van je oma”, zegt mijn moeder altijd. Haar vals gebit ligt inderdaad nog ergens opgeborgen in één van onze herinneringsdozen. Samen met een paar blauwe fotoalbums, drie gouden oorbellen en een fraaie collectie vingerhoedjes waar we als kind vaak een soort van poppenkast mee speelden. Ik heb slechte tanden. Daar heb ik mij al lang bij neergelegd. 2 keer in de maand. Op de stoel van de tandarts. Voor deze krokante kip heb ik alvast een nieuwe afspraak vastgelegd. Zo krokant, niet normaal.
Snijd een kipfilet horizontaal voorzichtig doormidden zodat de grootte verdubbeld. Kruid met peper en zout (of kippenkruiden) en sla voorzichtig de kip plat tot een dikte van 1 cm. Haal door de bloem, daarna door het ei en als laatste door een bord cornflakes (natuur). Druk goed aan en goed plat zodat de kip volledig is bedekt. Zet een halfuurtje in de koelkast. Meng 2 eetlepels honing met het sap van 2 citroenen. Bak de kip krokant in een scheutje olie voor ongeveer 1,5 min aan elke kant (afh van dikte). Net voor serveren voeg je het honingmengsel toe. Laat nog 1 minuut karamelliseren. Werk af met grof zout en serveer met peterselie en looksaus. Ik serveerde deze met aardappelpartjes en een koolrabisalade. Ingrediënten
Instructies
Geen reacties