Een stukkie schrijven over mijzelf, dat leek aanvankelijk makkelijker in mijn hoofd dan dat het eigenlijk echt is. Deze voorgaande zin alleen al, heb ik zeker zeven maal gedeletet en opnieuw geschreven. Ik vind het moeilijk, al wil ik jullie veel vertellen over wie ik ben, waarom ik met bloggen begonnen ben, hoe ik werken en bloggen combineer, wat mijn dromen zijn en van welke combinatie alcohol houdende dranken ik gegarandeerd een niet te harden kater krijg. Ach, ik moet mijzelf toch zo vaak voorstellen op een blog event, dat ik het in tussentijd wel al een beetje gewoon geworden ben. Dus hier gaan we. Volgende quotes en vragen krijg ik vaak te horen, dus laat ik die even gebruiken om even wat meer te vertellen over mijzelf en The Messy Chef.
Ohja, mijn naam is Jelle trouwens! Haha!
Wat?! Jij bent 30 jaar?
Klopt, helaas heb ik vermoedelijk ergens een aangeboren afwijking dat er voor zorgt dat mijn gezicht er nog steeds hetzelfde uit ziet als pakweg 10 jaar geleden (afgezien van die wijsheid in mijn ogen ahum) en waardoor ik op een paar lange haartjes na maar geen baard kan groeien.
Heb je voor kok gestudeerd misschien? Hoe heb je leren koken?
Neen, absoluut niet. Op z’n zachtst gezegd, waren mijn middelbare schooljaren nu niet bepaald erg om over naar huis te schrijven. En mocht dat wel om naar huis te schrijven zijn geweest, dan stonden er een pak spellingfouten in die tekst. Iets met dyslexie enz. Ik was verre van een goede leerling en na het secundair onderwijs had ik geen flauw idee wat ik wou verder studeren. Na een verloren jaartje begon ik aan mijn bachelor Orthopedagogie en daarna volgde een BaNaBa sociaal werk. Ik woonde gewoon thuis bij mijn oudjes, maar als student had ik een iets ander ritme dan mijn gezin (had helemaal niets met uitgaan te maken hoor…) en daarom begon ik meer en meer voor mijzelf te koken. Ik ben nogal een perfectionist dus daagde ik mijzelf uit om telkens weer wat lekkers en nieuws te maken. Ach, ik woonde nog thuis dus mama en papa betaalden de rekeningen van de Delhaize. Ideaal was dat om te experimenteren en toen ik uiteindelijk met mijn vriendin alleen ging gaan wonen, ben ik dat gewoon blijven doen.
Ik weet niet wat het is, maar gerechtjes en receptjes blijven nu eenmaal gewoon erg goed plakken in mijn hoofd. Na een dubbeldate zal ik je misschien niet meer herkennen (laat staan je naam onthouden)als ik je wat later tegen kom op straat, maar ik zal wel nog weten wat je gegeten hebt en hoe ik dat gerecht kan namaken.
Is bloggen je beroep?
Neen, helaas!
Na mijn stage kon ik direct beginnen als maatschappelijk werker in een centrum voor leerlingenbegeleiding (CLB). Juist ja, leerlingen helpen die moeilijkheden hadden op school en begeleiden in hun keuzes naar het hoger onderwijs, hoe ironisch! Een vaste job vond ik niet direct, zo gaat dat dan in het onderwijs, maar ik kon wel ergens 80% beginnen en moest dus op zoek gaan naar een invulling voor die andere 20 %. Grappig, hoe alles kan lopen eigenlijk. Ik besloot om de job aan te nemen en om die ene vrije dag in de week te gebruiken om iets uit te werken met mijn hobby’s. Tot de dag vandaag is dat de beste beslissing dat ik ooit genomen heb.
Samen met één van mijn beste vrienden, begon ik een eigen webshop met antieke en vintage meubelen, Very Vintage. Geen idee hoe we daar plots opgekomen zijn, maar we besloten een grote camionette te huren en eigenlijk zonder een plan richting Zweden, in ons hoofd de bakermat van al dat mooie Scandinavisch 50’s design, te rijden. Wat volgde was één groot avontuur. Zweden, Denemarken en ook Engeland lagen aan onze voeten, maar de markt werd na verloop van tijd zo moeilijk dat we moesten kiezen tussen of stoppen of voltijds aan de slag te gaan. Toevallig, zo gaat dat dan altijd, had er iemand interesse om onze inboedel en website over te kopen en zo geschiedde. Met spijt natuurlijk, maar mijn echt grote passie bleef ergens anders liggen, al had ik er nooit aan gedacht om daar ook iets mee te doen.
….Writers block….
Tot ergens in augustus 2017. Toen leerde ik namelijk FLAVR kennen, een online platform dat het mogelijk maakt om maaltijden te koken en te verkopen aan je buren. Ik besloot om mijn kans te wagen, bedacht een paar toegankelijke gerechtjes, nam een foto en met een klein hart zette ik mijn eerste maaltijd op het platform. Het duurde echter niet lang alvorens ik elke woensdag na mijn werk naar huis moest koersen om te koken voor gemiddeld 15-20 man.
Wat een gedoe, maar ik genoot ervan om de mensen te verwennen met lekker eten, genoot van de vrolijke babbeltjes aan de deur en om via iets dat zo dagdagelijks is als voeding nieuwe mensen te leren kennen.
Ik verdiepte mij in het nemen van foto’s omdat ik zag hoe belangrijk dat was voor de verkoop, bedacht receptjes die mensen graag zouden eten (en die ook achteraf gemakkelijk op te warmen waren) en begon met tips en recepten uit te schrijven voor collega hobbykoks op de blog van FLAVR zelf. Het vervolg wijst zichzelf uit. FLAVR zelf is nu niet meer dan een herinnering, maar wat heeft het mij destijds een boost gegeven om iets te doen met mijn passie voor koken.
Vorig jaar ergens in mei startte ik uiteindelijk met bloggen onder de naam The Messy Chef en daar heb ik uiteraard nog geen sikkepit spijt van gehad.
Hoe doe je dat dan om je blog en je werk te combineren?
Simpel (dat is natuurlijk ook helemaal niet waar), dat 4/5 contract heb ik gewoon nog steeds. Dat is niet omdat ik geen zin heb om voltijds te werken, integendeel ik heb het met al die andere activiteiten een stuk drukker dan dat ik het zou hebben met voltijds op het CLB werken, maar gewoon omdat ik nog geen voltijdse aanbieding gekregen heb. Niet dat ik daar echt nog naar op zoek ben eigenlijk. In tegendeel, na al die jaren heb ik geleerd om ook de boterham te verdienen met mijn interesses en passies. Voor mij werkt het goed. Ik kan mijn creativiteit kwijt, ontmoet heel veel nieuwe mensen, ben in die ene dag gewoon lekker baas over mijzelf en omdat ik “maar” zelfstandig in bijberoep ben, heb ik met die vaste deeltijdse job een veilig financieel vangnet om op terug te vallen. Dat laatste maakt het gewoon een stuk gemakkelijker om te durven springen in nieuwe projecten. Zo één dag “vrij” hebben, dat maakt echt een wereld van verschil om iets te kunnen uitbouwen. Het is met momenten hard werken, ja echt wel, maar ik zou het niet anders willen zien. Beter nog, ik kan het iedereen aanraden.
En wat met je pensioen? Ach, ik ben 30 jaar en ik heb het gevoel dat ik wel wat meer kan en te bieden heb dan 5 dagen op 7 in de sociale sector te werken. Is dat raar om te zeggen? Neen toch!
Hoe moet het verder met de blog?
Als ik terugblik op wat ik dit jaar allemaal heb kunnen doen, welke mensen ik heb leren kennen en wat er nog allemaal staat te wachten,… Echt, ik had nooit gedacht dat dit zo een vaart zou nemen. Maar, van bloggen word je niet rijk. Laten we die bubbel maar direct even doorprikken. Maar, dat is ook nooit mijn bedoeling geweest en zal ook nooit het doel zijn van deze blog. Ik geniet ervan om mijn ervaringen met jullie te delen en om via deze weg mensen te leren kennen met dezelfde passie. Vandaag deze dag is dat ‘leren kennen van mensen’ heel waardevol en zo heb ik dit jaar dus al een paar leuke, betaalde opdrachten mogen en kunnen doen. Leuk meegenomen, maar het blijft creatief op zoek gaan en blijven volharden in wat je graag doet. Niets gaat zomaar vanzelf.
Voor mij betekent dat geregeld uit mijn comfortzone treden en gewoon op alle uitdagingen lekker JA zeggen. Daar zouden ze eens een film van moeten maken, me dunkt. Met Jim Carry in de hoofdrol bijvoorbeeld! Wait a minute…. Een kookwedstrijd van 3 dagen meedoen in Nederland? JA! Kookvideo opnemen voor VTM koken? De strijd aangaan tegen foodwaste met Koelkastinorde? Yes please! 400 genodigden van het Vlerick bal voorzien van een nachtelijke snack? Ja natuurlijk! Kookworkshops geven op kot bij studenten in kader van het project ‘gezond op kot’? Ach, wat kan daar nu misgaan! Voor de honderdste keer helemaal alleen ergens op een pers evenement toekomen? Ach, waarom niet!
Waar wil je naar toe met The Messy Chef?
Voorlopig doe ik gewoon lekker verder met wat ik bezig ben en bekijk ik het van dag tot dag. Ik weet zeker dat er nog wel wat op mij zal afkomen. En dat weet ik eigenlijk echt wel zeker want ik heb een klein (zeg maar gerust groot) nieuwtje waar ik super enthousiast over ben! Maar, dat ga ik jullie nog niet vertellen. Het zal jullie allemaal wel duidelijk worden de komende weken, daar kan je van op aan. Spannend!
Wacht, en wat was dat met die alcoholhoudende dranken?
Daar kan ik kort en bondig het volgende op antwoorden: Alle combinaties van alcoholhoudende dranken bezorgen mij een dodelijke kater. Een glas drinken, ik doe het graag maar de gevolgen zijn vaak desastreus voor mijn hoofd en de rest van mijn lichaam.
Nog een laatste boodschap na dit vrij egocentrisch, slaapverwekkend, melodramatisch stukkie?
Volg je passies, durf te springen!
Jelle out!
Mic drop
Geen reacties